zaterdag 5 maart 2022

geschreven door Ine van den Broek-van Hilst

MIDORI’S

Fem liet ons vorige maand haar gemaakte midori zien, nadat Eline aangegeven had een midori te willen maken volgens de beschrijving van Karin Cox in het tijdschrift Handboekbinden, jrg.14 / nr. 3 / 2021:
‘Midori journal, een reisdagboek.
Eline en Corrie waren in februari verhinderd, maar kunnen nu hun exemplaren laten zien..

 
midori’s: links van Eline, midden boven van Fem, rechts beneden van Corrie.

Eline bond de midori in een stuk leer dat ze ooit gekregen had en voor deze midori zeer geschikt was.Eline vond het elastiek dat ze gebruikte te dik, waardoor er in de rug te bolle knopen ontstonden. Dat heeft ze aangepast door de uiteinden van het elastiek, waar je het katern mee fixeert, aan elkaar te naaien.
Het katern wordt gevormd door 12 dubbelvellen van 90 grams biotop papier en daaaromheen vouwde zij een lila blad met insteekvakjes van 180 grams fotokarton.
Het schutblad is een sierpapier van Lenneke Saraber, dat ze ooit op de beurs kocht, en dat ze ook gebruikte om het leer van het omslag tegen te plakken.
De sluiting van elastiek is met een speciaal sluitstukje losser of strakker aan te passen aan de hoeveelheid katernen.

 
midori van Eline.


Corrie gebruikte een stukje meubelleeer dat ze bewerkt heeft met gekleurd vloeipapier.
Ze is nog aan het brainstormen over de afwerking van de randen van het leer aan de voorsnede.
Die steken nu buiten het boekblok uit, te zien op de linker foto. Dat heeft ze opgelost door een reepje van het gebruikte leer te vouwen en over de voorsnede te schuiven, dat dan door het elastiek op zijn plaats wordt gehouden, zoals te zien op de rechter foto.
Een andere gedachte is om de randen van het leer naar binnen te vouwen en te verlijmen. Of, als de naar binnen te vouwen rand te krap is, de katernen in de breedte te versmallen.
 
midori van Corrie.

Fem nam haar midori nu nog eens mee om hem aan Eline te kunnen laten zien, omdat Eline haar inspiratiebron was geweest voor het maken van dit boekje.


 
midori van Fem.

Jopie gaat vandaag aan de gang met het maken van een midori en aan het einde van de middag heeft zij twee exemplaren klaar, eentje voor haar kleinzoon en eentje voor haarzelf.
Ze heeft per boekje 3 katernen gevouwen van blanco papier met daaromheen een sierblad uit een Actionblok. Vervolgens heeft ze er ‘s avonds thuis direct met de Action foliepen de desbetreffende naam opgezet, door eerst op een papiertje de naam te schrijven en die daarna met folie via de pen over te trekken.
 
midori's van Jopie.
 


LIMP BINDING

We namen ons voor ons vandaag eens te gaan verdiepen in de Limp bindings die beschreven zijn door Monica Langwe in haar boek Limp Bindings from the Vatican Library.
Zij heeft 11 exemplaren uit die bibliotheek bestudeerd en met tekeningen en uitleg gepubliceerd in dit boek.
Een van de exemplaren is de Archivio del Capitolo de San Pietro, Quietanze 15, die we willen gaan maken aan de hand van de Nederlandse vertaling die door Karin Cox in het tijdschrift Handboekbinden, jrg.7 / nr.2 / 2014 geplaatst is.

Archivio del Capitolo de San Pietro, Quietanze 15
We lopen nogal tegen onduidelijkheden aan en het wordt dan ook een ware puzzel en brainstorming om te begrijpen hoe het moet. Eindresultaten boeken we hierdoor helaas niet, en het komt er op neer om thuis nog eens de binding te verwezenlijken met alle wijsheden die we tenslotte opgedaan hebben.
De tekeningen vinden wij niet echt duidelijk, ook al omdat een verklaring erbij ontbreekt.
Onderstaande tekening van het te maken omslag kunnen we dan ook niet verklaren.

Waarom links rechte inslagen en rechts afgeschuinde?
Dat blijft een vraagteken


We beginnen met gaatjes prikken aan kop, staart en in het midden waar over touwen genaaid moet worden. Dat is een heel gehannes want de touwen verschuiven constant.
Moeten ze nu op de boeksnede liggen of aan kop en staart over de rug?
De een tracht het op de boeksnede te doen, hetgeen onmogelijk gaat, en de ander naait over het op de rug liggende touw aan kop en staart.
Op tekening 1 bij het artikel lijken de kop- en staarttouwen op de boeksnede te liggen, maar dan klopt dat weer niet met tekening 5 die aangeeft hoe de touwen met strengels op de rug vastgezet worden.
Tekening 5 hield ons so wie so een tijd bezig, omdat we niet direct zagen of die strengels nu op de rug of op het plat zaten.
Onze voorlopige eindconclusie aan het eind van de middag is dat ze op het plat zitten, maar dat was dus verkeerd, zoals we na een nachtje erover geslapen te hebben, tot de slotsom zijn gekomen.
We komen dan met dezelfde uitkomst: tekening 5 geeft de strengels op de rug aan.
Dat wordt ook duidelijk als we de foto van het originele boek bekijken. Bij ‘kapitalen’ moet niet gedacht worden aan boven het boekblok uitstekende sierbandjes, maar aan versteviging van kop en staart door het dwars over de rug liggende vastgenaaide touw. Bovendien zijn er dan 3 gelijke opdikkingen op de rug door de drie dwarsliggende touwen.
En vervolgens kan het omslag vastgezet worden met 3 strengels over het touw in de kettingsteek op de rug aan kop en staart. Dus klopt tekening 5!
Ook wordt het omslag door kruissteken van strengels nog met het boekblok verbonden. Maar waar blijven we dan met het restant touw van kop, staart en midden???
Dat wordt noch in het artikel van Monica, noch in de vertaling van Karin vermeld.
Waarschijnlijk gewoon tussen band en boekblok.
In ieder geval gaan we met deze conclusies opnieuw een poging wagen dit boek te maken. Maar we kunnen er ook een eigen draai aan geven, net zoals de boekbinders en restauratoren gedaan hebben op verzoek van Monica om een eigen interpretatie te geven van deze historische techniek.
Hun resultaten zijn te bekijken in het laatste hoofdstuk van het boek.
Volgende maand gaan we ons verdiepen in het maken van een Dorfner boekband. Suggesties voor deze bindwijze zijn zeer welkom.